शनिवार, १३ सप्टेंबर, २००८

चेन पुलींग !

घाई-गडबडीत लोकल पकडायच्या नादात अनेक जण अनेक गोष्टी विसरतात. काही तिकीट काढायलाच विसरतात तर काहींचा पास घरीच राहतो आणि हे नेमके समोर तिकीट तपासनीस दिसल्यावरच लक्षात येते ! अजून एक गोष्ट लोक बर्यापैकी विसरतात ती म्हणजे पॅंण्टची चेन वरती ओढणे ! इतकी लोकांना काय आणि कशाची घाई होते कोणास ठाउक ! बरे एखादे चेन वरती ओढायला विसरला तर लोकांना त्याला ते सांगायचे कसे हा प्रश्न का बरे पडावा ? लोकलची चेन कारणाशिवाय ओढली तर दंड किंवा/आणि कारावास होईल हे ठीक आहे पण दूसर्याला तुझी चेन वर ओढ हे सांगायला सुद्धा लोक घाबरतात, न जाणो त्याला आवडेल, नाही आवडेल, त्याहून तो आणि त्याची चेन, तो काय ते बघेल. आपण बरे आणि आपली चेन बरी !

असाच प्रथमवर्गाचा पास असताना माझ्या समोर एकजण बसला होता. त्याने पॅन्टची चेन वर ओढली नाही हे माझ्या लक्षात आले. तो अगदीच जंटलमन वाटत होता, नीटनेटके कपडे, टायपण बांधला होता व टाईम्स वाचण्यात अगदी गढून गेला होता. त्याला ही गोष्ट सांगावी असे मला अगदी राहून राहून वाटत होते ,पण कसे सांगावे ? त्याला मी आधी डब्यात कधी बघितलेही नव्हते. अनेक वेळा त्याची माझी नजरानजर होत होती पण कोंडी काही फूटत नव्हती. शेवटी गाडी बोरीबंदर स्थानकात विसावली. डबा हळूहळू खाली झाला. तो अजूनही बसूनच होता. मी ही शेवटी माझी बॅग घेतली आणि त्याला तसाच सोडून दाराकडे निघालो ! त्यानेच आता पाठून आवाज दिला, 'excuse me, if you don't mind---, plese try to understand,--- , i don't wan't to hurt you----' अरे बाबा एकदा काय ते सांग बाबा, किती लांबण लावशील (मी मनात !)--- आपके पॅन्ट की चेन--- झिप--- खुली है ! अरे बापरे ! मी घाईने परत पाठी फिरलो, त्याच्या समोरच बसून चेन वर ओढली आणि मग त्याला म्हणालो "मै भी आपको कबसे यही बताना चाहता था, आपके भी--- ! आता चमकायची पाळी त्याची होती ! म्हणून तू माझ्याकडे बघत होतास होय--मला वाटले--- तूला पेपर वाचायला हवा होता की काय ! झाले, चेन पुलींग झाल्यावर आम्ही दोघेही मनसोक्त हसलो आणि मार्गस्थ झालो !

कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत: