वाढता वाढता वाढे !
माझी आई पूर्ण वेळ गृहीणी व दोन मोठ्या बहीणी असल्यामुळे मला कधी घरात कोणते काम करावे लागले नाही. मग अशी सवय लागली तर माझे काही चूकले का ? पण आपणच आपल्या पायावर कुर्हाड मारून घेतो म्हणतात ना ते अगदी खरे आहे. नको ते नको त्या वयात वाचल्यामुळे स्त्री-पुरूष समानतेच्या 'चकव्यात' मी कसा फसलो मला कळलेच नाही. पण स्वयंपाकघरातली माझी लुडबुड आई बिलकूल खपवून घेत नसे . वर लग्न करशील तेव्हा बायको राबवून घेणारच आहे, तेव्हा उगाच आत्तापासून का, असे काही द्रष्टेपण तिच्याकडे असावे ! असो !
लग्नानंतर पहीला सुसंवाद घडला, नाही झडला याच मुद्द्यावरून . अगदीच कसा तु लाडोबा, जरा घरातले इकडचे तिकडे करायला नको म्हणजे काय ? प्रत्येक गोष्ट हातात आणून द्यायची म्हणजे काय ? मग वेगळे रहायला लागल्यावर स्वत:ला प्रयत्न पुर्वक सुधारले. पहीला केर काढला तो दिवस मला अजूनही आठवतोय ! कोणी सांगितले हे नसते उपद्व्याप ? तरी मी कचरा काढलाच ! तेव्हा लगेच कचरा असा काढतात ? असे म्हणत परत झाडू फिरवायला लागली आणि काय आश्चर्य जिकडे झाडू फिरेल तिकडे कचराच कचरा ! कचरा काढणे म्हणजे झाडू फिरवणे नाही नुसते, जरा इकडचे सामान तिकडे हलवावे लागते, प्रत्येक कोपर्यात झाडू फिरला पाहीजे, आमच्या आईने आम्हाला असे नाही हो शिकवले (आयला, आता याचा ईथे काय संबंध ) पण पुढे जरा कोडगा झालो. ही कितीही घालून-पाडून बोलली तरी 'उतायचे नाही, मातायचे नाही, घेतला वसा टाकायचा नाही" असे ठरवले.
आणि परवड सुरू झाली हो-- कसे ते वाचा पुढे,
मशीद बंदरला म्हणे सामान स्वस्त मिळते, तुझा पास आहेच ना, तिकडूनच आणत जा !पण बाई यादी करून ठेव, म्हणजे सगळे एकदम आणीन . तसे नाही बाई मला जमत, मी आठवेन तसे फोनवरून सांगत जाईन---.
ATM मधून पैसे काढशील ? पण तुझे आहे ना ATM ? मला ना पासवर्ड wrong पडायची भीती वाटते, बरे ते कार्ड नक्की कसे टाकायचे ते कळत नाही, बरे वाटेत कोणी पैसे चोरले म्हणजे ?
तुला लस्सी किती छान करता येते, आजपासून ---
लसणीचे तिखट तुला हवे असते ना ? मग देत जा खोबरे खोउन !
या स्टूलावर उभे राहून पंखे पुसताना मान दुखते, खाली पडायची भीती वाटते , मी जर खाली पडले तर--आता पंखे पुसणारच आहेस तर लगे हात ट्युब , कपाट, TV, टीपॉय पण पुसत जा ना, आणि मग कचरा पण काढत जा, नाही बाई येइल पण तोपर्यंत ---. computer मी लावते का ? मग तो पुसणार कोण ?
हजारदा सांगितले गहु घरी आणून स्वत: दळायला टाकावा, तो प्रकाशवाला फसवतो. हो का, तुला हव्यात ना नरम-नरम पोळ्या, मग तुच दळून आणत जा !
गच्ची किती घाण झाली आहे---प्रचंड गदारोळ, तोफांचे आवाज (पक्षी भांड्यांचे)तुझेच मित्र असतात ना चकाट्या पिटायला मग -- लागलो गच्ची साफ-सूफ ठेवायला !
रविवारी लोळत पडलेला असतोस तर त्या मशीनचा कान पिळू जरा -- मग स्पिन टब मधून पिळून काढ -- पुढे वाळत घातलेस तर काय ---पुढे जरा एक दिवस घडी केलेस तर काय पाप लागणार नाही आहे ! मग हे ही दर रविवारचे आणि आता दूसर्या आणि चवथ्या शनिवारचे काम होउन बसले !
बंद कर ती ऑर्कुटगिरी, जरा हीला निबंध लिहून दे, प्रसादचा अभ्यास तपास--म्हणजे आता अभ्यास पण मीच घ्यायचा--गिळायला हवे ना रोज चांगले चुंगले मग - आईने जीभेचे चोचले पुरवले, बायको भोगतेय !आधी माहीत असते तर --
दर रविवारी गजर वाजतो, उठ दूध आण जा ! काल का नाही आणून ठेवलेस ? ताज्या दुधाचा चहा कोणाला हवा असतो ? मग --, संपायच्या आत जा आता--.
कधी कपाट आवरायला घ्यावे तर आत हा रद्दीचा गठ्ठा !अरे हो, सगळी रद्द देउन ये आज बाबा, आणि येताना समोसे आण, दूपारी तेच खाउ !
एवढे करून जेवायला काय तर आमटी भात, कधी भात आमटी, कधी वरण भात तर कधी भात वरण, कुरकुर केली तर शेपूची भाजी नाहीतर मॅगी नूडल्स ! नाहीतर खिचडी आहेच ! मग संध्याकाळी बाहेर फिरायला जाणे, येताना हमखास उशीर होणे, आता बाहेरच खाउ असे आर्जव करणे, मी पैसे नसल्याचे सांगणे आणि प्रियांकाच्या नजरेस ATM पडणे !
बरे कामे करायची पण त्याची वाच्यता अजिबात करायची नाही, चूकून जर हीची कोणी मैत्रीण रविवारची आली आणि मी काही आवरा-आवर करत असेल तर अशी तडी मिळते ! मुद्दाम हे केलेस, लोकांना (?) दाखवायला, मी कसे राबतो आणि बायको नुसती आराम करते. अरे तु सडसडीत आहेस ते मी तुझ्या खाण्या-पिण्याची चांगली बडदास्त ठेवते म्हणून हे लोकांना माहीत आहे, कळलं (कशाचा काय संबंध म्हणून नका हो विचारू !)
एखादा दिवस असतो बैल-पोळ्याचा म्हणा ! काही चांगल चुंगले खायला मिळते, काही कौतुकाचे चार शब्द कानी पडतात, तुझ्याशिवाय हक्काने रागवायला मला दूसरे कोणी आहे का, तुझ्याच भल्यासाठी बोलते . आणि मग लगेच हूकूम सूटतो, उद्या माझी आई पहाटे पनवेल डेपोला उतरणार आहे, तीला आणायचे ! नंदी बैल मान डोलावतो !
काय सांगू, किती सांगू, कसे सांगू ! रडगाणे तरी किती गायचे ? आणि कोणी ऐकणारा असेल तर ना ? तेव्हा पुरूषांनो, सहीष्णू वृत्ती सोडा, याने देश तर मोडलाच आहे, तुम्ही तरी सावध व्हा ! नोकरीवाली बायको करू नका आणि घरातले काम अज्याबात करू नका !
-- काय ? हो - नाही हो--हो - कळल - जी -- जी -- आलो आलो !
मराठी ब्लॉग - मुंबई पोर्ट ट्रस्टच्या नोकरीतले अनुभव, स्वत:चे विचार, संस्कृत सुभाषिते, मुंबईच्या लोकलने रोज कराव्या लागणार्या प्रवासाचे अनुभव, इंग्रजीतले जे भावले त्याचा माय मराठीत अनुवाद आणि बरेच काही, जुन्या व गाजलेल्या हिंदी,मराठी गीतांच्या एम.पी.३ खजिन्याची किल्ली! वि.सू - हा ब्लॉग स्वामीत्व हक्क मुक्त आहे.
मंगळवार, २३ सप्टेंबर, २००८
वाढता वाढता वाढे !
याची सदस्यत्व घ्या:
टिप्पणी पोस्ट करा (Atom)
२ टिप्पण्या:
waa mitra majja aali..mee hi ajun 4 mahinyani lagna karnaar aahe..mhunun tujha vachun thodi bhiti vatate, karan mee hee gharat lahan asalyane ladoba aahe...kahicha gharacha kaam jamat nahi...pan aata mee tila sangen ..mala kahi yeta nahi ..mala kahi sangu nakos :)
ek numberrr
टिप्पणी पोस्ट करा